Laparoskopia – czym jest i jak się je przeprowadza?

Laparoskopia jest to wziernikowanie jamy otrzewnej za pomocą instrumentu optycznego wprowadzonego przez powłoki brzuszne. Metoda jest wykorzystywana w diagnostyce zmian patologicznych, umożliwia pobranie materiału     do badania histopatologicznego oraz przeprowadzanie zabiegów w obrębie jamy brzusznej. Coraz szersze zastosowanie laparoskopii wykorzystuje się do niektórych zabiegów, wręcz stosowane są rutynowo.

Laparoskopia (z greckiego λαπάρα (lapara), oznaczająca “bok, bok” i σκοπέω (skopeo), czyli “widzieć”) jest operacją wykonywaną w jamie brzusznej lub miednicy za pomocą małych nacięć (zwykle 0,5-1,5 cm) z pomoc kamery. Laparoskop pomaga w diagnozowaniu lub interwencjach terapeutycznych z kilkoma małymi nacięciami w jamie brzusznej. Istnieje wiele korzyści dla pacjenta z operacją laparoskopową w porównaniu do zabiegu otwartego. Obejmują one zmniejszenie bólu z powodu mniejszych nacięć i krwawień oraz krótszy czas powrotu do zdrowia.

Opis badania laparoskopowego:

Chirurgia laparoskopowa, zwana również chirurgią małoinwazyjną (MIS), operacją typu bandaid lub operacją z użyciem dziurki od klucza, jest nowoczesną techniką chirurgiczną, w której operacje wykonuje się za pomocą małych nacięć (zwykle 0,5-1,5 cm) w innym miejscu ciała.

Istnieje wiele korzyści dla pacjenta z operacją laparoskopową w porównaniu do bardziej powszechnej, otwartej procedury. Ból i krwotok zmniejszają się z powodu mniejszych nacięć, a czas powrotu do zdrowia jest krótszy. Kluczowym elementem w chirurgii laparoskopowej jest zastosowanie laparoskopu, długiego kabla światłowodowego, który pozwala na oglądanie dotkniętego obszaru przez wciągnięcie kabla z bardziej odległego, ale łatwiej dostępnego miejsca.

Chirurgia laparoskopowa obejmuje operacje w obrębie jamy brzusznej lub miednicy, natomiast chirurgia z użyciem dziurki od klucza w klatce piersiowej lub klatce piersiowej nazywana jest chirurgią torakoskopową. Specyficzne narzędzia chirurgiczne stosowane w chirurgii laparoskopowej to: kleszcze, nożyczki, sondy, dysektory, haczyki, zwijacze     i wiele innych. Chirurgia laparoskopowa i torakoskopowa należą do szerszej dziedziny endoskopii.

Podstawowe narządzie służące do przeprowadzenia laparoskopii:

Laparoskop (wziernik, optyka) – składa się z teleskopu, źródła światła oraz kamery transmitującej obraz do monitora. Posiadają dość skomplikowany układ soczewek oraz dwa kanały optyczne umożliwiające oświetlenie i obrazowanie pola operacyjnego. Dostępne są laparoskopy z zakończeniem prostym lub skośnym. Najczęściej stosowane są laparoskopy      o wielkości 5 i 10 mm dające widoczność pola operacyjnego do 45°, choć bywają stosowane laparoskopy o średnicy 1,6–2 mm służące do diagnostycznej laparoskopii.

Igły Veresa – są to narzędzia służące do wytwarzania odmy otrzewnowej, są zaopatrzone w tępą końcówkę zapobiegającą uszkodzeniu trzewi po przebiciu się do jamy otrzewnej.

Trokary – są to narzędzia zawierające grot do przebijania tkanek powłok, posiadają kanał przez który wprowadza się narzędzia operacyjne i zastawkę zapobiegającą ucieczce gazu podawanego do jamy brzusznej.

Insuflator – jest to narzędzie służące do wytworzenia i utrzymania odmy otrzewnowej poprzez odpowiednią podaż gazu (zwykle dwutlenku węgla). Za pomocą gumowego węża łączy się z igłą Veressa.

Narzędzia operacyjne – operacje laparoskopowe wymagają zastosowania instrumentarium dostosowanego do przejścia przez kanał roboczy i umożliwiające ich zewnętrzną obsługę. Są to zmodyfikowane klasyczne narzędzia operacyjne. Zwykle jedno narzędzie umożliwia wykonanie kilka czynności, większość narzędzi umożliwia wykonanie elektrokoagulacji.

Rodzaje laparoskopów

  1. System soczewek teleskopowych, zwykle podłączony do kamery wideo (pojedynczy układ scalony lub trzy układy scalone)
  2. Cyfrowy laparoskop, w którym miniaturowa cyfrowa kamera wideo znajduje się na końcu laparoskopu, eliminując system soczewek prętowych.

Mechanizm wymieniony w drugim typie służy głównie do poprawy jakości obrazu elastycznych endoskopów, zastępując tradycyjne światłowody. Niemniej jednak, laparoskopy są sztywnymi endoskopami. Sztywność jest wymagana w praktyce klinicznej. Laparoskopy oparte na soczewkach prętowych dominują w przytłaczającej większości w praktyce, ze względu na ich małą rozdzielczość optyczną (zwykle 50 μm, w zależności od wielkości przysłony zastosowanej w soczewce obiektywu), a jakość obrazu może być lepsza niż w przypadku aparatu cyfrowego, jeśli to konieczne.

Drugi typ laparoskopu występuje bardzo rzadko na rynku laparoskopowym oraz w szpitalach.

Dołączony jest również kabel światłowodowy podłączony do “zimnego” źródła światła (halogen lub ksenon), aby oświetlić pole operacyjne, które jest wprowadzane przez kaniulę 5 mm lub 10 mm lub trokar. Brzuch jest zazwyczaj wdmuchiwany za pomocą dwutlenku węgla. To podnosi ścianę brzucha nad narządami wewnętrznymi, tworząc przestrzeń roboczą i widokową. Stosuje się CO2, ponieważ jest on wspólny dla ludzkiego ciała i może być wchłaniany przez tkankę i usuwany przez układ oddechowy. Jest również niepalny, co jest ważne, ponieważ urządzenia elektrochirurgiczne są powszechnie stosowane w procedurach laparoskopowych .

Istnieje wiele korzyści dla pacjenta z operacją laparoskopową w porównaniu do zabiegu otwartego.

Obejmują one:

  • Zmniejszone krwawienie, które zmniejsza prawdopodobieństwo konieczności transfuzji krwi.
  • Mniejsze nacięcie, które zmniejsza ból i skraca czas regeneracji, a także powoduje mniej pooperacyjne blizny.
  • Mniej bólu, co prowadzi do mniejszego zapotrzebowania na leki przeciwbólowe.
  • Chociaż czasy zabiegów są zwykle nieco dłuższe, pobyt w szpitalu jest mniejszy, a często z takim samym dniem zwolnienia, co prowadzi do szybszego powrotu do codziennego życia.
  • Zmniejszone narażenie narządów wewnętrznych na możliwe zewnętrzne zanieczyszczenia, zmniejszając w ten sposób ryzyko nabycia infekcji.
  • Istnieje więcej wskazań do operacji laparoskopowych w nagłych wypadkach żołądkowo-jelitowych w miarę rozwoju pola.

Przykładowy zestaw rektoskopowy

Chociaż laparoskopia w grupie osób dorosłych jest szeroko akceptowana, kwestionuje się jej zalety w wieku dziecięcym. Zalety laparoskopii zmniejszają się wraz z wiekiem. Skuteczność laparoskopii jest gorsza od operacji otwartej w niektórych stanach, takich jak odwiert płucny w przypadku przerostu przełyku u noworodka dziecięcego. Chociaż wyrostek robaczkowy ma mniejsze problemy z raną niż otwarta operacja, ta pierwsza wiąże się z większą liczbą ropień wewnątrz jamy brzusznej.

W ostatnich latach opracowano narzędzia elektroniczne, które pomagają chirurgom. Niektóre funkcje obejmują:

  • Wizualne powiększenie – użycie dużego ekranu poprawia widoczność
  • Stabilizacja  obrazu z kamery – Elektromechaniczne tłumienie drgań spowodowane maszynerią lub drżącymi ludzkimi, ponieważ całe obciążenie statyczne jest przenoszone przez system wspomagania.
  • Niektóre systemy umożliwiają szybkie pozycjonowanie i bardzo krótki czas na utrwalenie mniej niż 0,02 sekundy  w pożądanej pozycji. Niektóre systemy są lekkimi konstrukcjami (18 kg) i mogą wytrzymać siłę 20 N w dowolnej pozycji i kierunku.
  • Symulatory – wykorzystanie wyspecjalizowanych narzędzi szkoleniowych do rzeczywistości wirtualnej w celu poprawy umiejętności lekarzy w zakresie chirurgii
  • Zmniejszona liczba nacięć
  • Odnotowano wyraźny brak ujawnienia dotyczącego nanoskalowych zmian w chirurgii dziurkowanej i odległej medycynie, “rozbieżności w ujawnianiu”, które nie korelują z szybkim postępem w dziedzinie medycyny i nanotechnologii w ciągu ostatnich dwóch dekad.
  • Korzyści – fizycznie zrelaksowany zespół interwencyjny może skoncentrować się na głównych celach podczas interwencji.

Potencjał tych systemów zwiększa możliwości mobilnej opieki medycznej dzięki tym lekkim systemom wspomagającym. Te systemy wspomagające spełniają wymagania prawdziwych systemów wspomagania chirurgii solo i są wytrzymałe, wszechstronne i łatwe w użyciu.

Istnieją również przyjazne dla użytkownika, nie robotyczne systemy pomocy, które są urządzeniami obsługiwanymi jedną ręką, co pozwala zaoszczędzić czas i pieniądze.Systemy zwiększają ręczne możliwości chirurga i jego zespołu, w odniesieniu do potrzeby zastąpienia statycznej siły trzymania podczas interwencji.

Do zestawu laparoskopowego firmy OPTEC s.c. dedykowane są dwa rodzaje źródła światła stacjonarnego.  Zamawiający może wybrać źródło halogenowe lub LED-owe.

Zapoznaj się z naszą ofertą źródeł światła:

Zapoznaj się z naszą ofertą optyk laparoskopowych:

Po szczegółową ofertę zapraszamy do kontaktu mailowego medycyna@optec.pl lub pod numerem telefonu 85 743 74 17 wew. 102